İçimdeki Müzik - Sharon M. Draper Kitap yorumu
İçimdeki Müzik
Sınıfta öğretmeniniz bir soru sorduğunda doğru cevabı
bildiğiniz halde söyleyemediğinizi düşündünüz mü hiç? Nasılsın sorusuna basit
bir iyiyim diyemediğinizi? Suyu tek başına içemediğinizi? İp atlayamadığınızı
ya da merdivenleri inemediğinizi? Bir kalemi bile tutamadığınızı?
Bu kitapta bir Stephen Hawking anlatılıyor aslında…hem de
onun içsesiyle… sadece bir kız ve adı Melody.
Kitabı maalesef okulun ve günlük hayat tempomun yoğunluğundan
dolayı oldukça geç bitirdim. Ama güzel bir yanı vardı ki ne zaman elime alıp
kaldığım sayfaya baksam her kelime birer birer aklıma düştü. Bir öğretmen
olarak bu kitap bana güzel bir ayrıcalık kattı: içsesler. Hepimizin içsesleri
var. içimizden konuşuyoruz, düşünüyoruz, tartışıyoruz… ve bizim olduğu gibi
başkalarının da –özellikle çocuklarımızın- içsesleri var.
Kitapta anlatılan Melodi (aslında Melody ama ben Türkçe isim
olarak düşünmeyi daha çok sevdim J
) 11 yaşında “bedensel engelli” bir çocuk. Sadece bedensel olarak bazı
hareketlerinin kısıtlı olması maalesef konuşmasında da yer etmiş. En çok
dokunan ve üzerinde durduğum diyaloglardan birisiydi;
“bir seçim şansın olsa konuşmayı mı seçerdin yoksa yürümeyi
mi?”
“konuşmak” yazan kağıdı işaret ettim.’
Melodi’nin içsesinden dinliyoruz yaşadıklarını, ancak hayatının
oldukça kısa bir kısmı var kitapta. Yemek yemek için, su içmek için, herhangi
bir ihtiyacı için başkalarına ihtiyacı var Melodi’nin. Ama en çok da
anlaşılmaya ihtiyacı var. Anlaşılmak için ise konuşmaya…
Oldukça sade ve akıcı bir dilde meraklandırarak yazılmış bir
eser. İçses o kadar samimi ki bazen Melodi’nin engelli oluşunu unuttuğum oldu.
Ve her şey o kadar açık ki…
En çok sevdiğim kısmı ailenin bitmez tükenmez desteği ve inancıydı.
Sahip olduklarımıza şükretmeyi anlatıyor kitap.
Bedensel olarak farklı olanların, Melodi gibi hareketleri kısıtlanmış olanların
bambaşka dünyaları olabileceğini kanıtlıyor.
Bir öğretmen olarak bu kitabı okumak, çocuklarımın gayet
sağlıklılarken içseslerine kulak vermem gerektiğini söyledi bana. Onların bana
söylediklerinin ve anlattıklarının dışında söyleyemediklerinin de olabileceğini
bir kez daha hatırlattı.
Gülümseyerek biraz da buruk bir şekilde kapattım kitabın
arka kapağını… Bazı yorumlara göre Mucize ismindeki başka bir kitapla benzer
olduğu söylendi bana da. Ancak Mucize’yi henüz okumadım bu yüzden bu konuda
yorum yapamayacağım. Tavsiyem bir gün mutlaka okuyun pişman olmayacağınıza
garanti veririm.
Yorumlar
Yorum Gönder