Day, yumuşak bakışlarıyla yüzümü aradı. Sonra da başını salladı. "Seni eskiden tanıyordum," diye mırıldandı. "Uzun zaman önce. Nereden bilmiyorum ama sebebini sanırım biliyorum." Ben de nazikçe, "Nedenmiş peki?" diye sordum. Bir an sessizce bekledi. Sonra da bir adım atıp sol gözündeki o küçük kusuru görebileceğim kadar yakına geldi. Biraz güldü ve yanakları pembeleşti. "Özür dilerim. Bu çok garip gelebilir." Sanki bir sisin içine kaybolmuştum. Uyanmaya cüret edemediğim bir rüya gibiydi. "Ben..." diye başladı, sanki doğru kelimeleri arar gibiydi. "Uzun zamandır kaybettiğim bir şeyi arıyordum." *** Aranızda Efsane Serisini okuyan var mı? Ben tamamını okudum ancak ikinci kitap Deha öyle bir şekilde bitti ki, Şampiyon için kendime güvenemedim. Zira boğazım düğüm düğümdü... Aslında çok ağlayan birisi değilimdir kitaplarda ama bu seri...beni bir hayli etkiledi. ilk olarak biraz seriden bahsedeyim. Efsane-Deh...
Yorumlar
Yorum Gönder